The Bhagavad Gita recommends that you bring any of these – leaf, flower, fruit or water (pathram, pushpam, phalam and thoyam) when you come to the Lord; that when going to the presence of elders and saints, one should not go empty handed. But the Lord does not want any of these. When you demand a thing, you must be prepared to pay a price, equal to its value. If you are seeking the Divine, offer something divine. Love, Peace, Righteousness and Truth are Divine. Bring Me these or any one of these and I shall most gladly accept the gift. Do not offer the Lord mere flowers that fade, fruits that rot, leaves that dry or water that evaporates.
– Divine Discourse, September 30, 1965
கடவுளிடம் வருகையில் இலையோ, மலரோ, பழமோ அல்லது நீரோ (பத்ரம், புஷ்பம், பலம், தோயம்) கொண்டு வருமாறு பகவத் கீதை பரிந்துரைக்கிறது. பெரியோர்கள் மற்றும் முனிவர்களிடம் செல்கையில் ஒருவர் வெறுங்கையுடன் செல்லக் கூடாது என்றும் உரைக்கிறது. ஆனால், ஆண்டவன் இவற்றை விரும்புவதில்லை. நீங்கள் ஒரு பொருளைப் பெற விழையும்பொழுது, அதற்கு நிகரான விலையைச் செலுத்தத் தயாராக இருக்க வேண்டும். நீங்கள் தெய்வீகத்தை நாடினால், தெய்வீகமான ஏதோவொன்றை காணிக்கையாக்குங்கள். பிரேமை, சாந்தி, தர்மம் மற்றும் சத்யம் ஆகியவை தெயவீகமானவை. இவையனைத்தையுமோ அல்லது இவற்றில் ஏதாவதொன்றோ என்னிடத்தில் எடுத்து வாருங்கள். நான் மிகுந்த மகிழ்ச்சியுடன் அந்த அன்பளிப்பை ஏற்றுக்கொள்வேன். கடவுளுக்கு வாடிவிடும் மலர்கள், அழுகிவிடும் பழங்கள், காய்ந்துவிடும் இலைகள் அல்லது ஆவியைப் போகும் நீர் ஆகிவற்றை மட்டுமே கடவுளுக்குக் காணிக்கையாக்காதீர்கள்.
– தெய்வீக உரை, செப்டம்பர் 30, 1965
Thought for the day as written in Prasanthi Nilayam (Tamil) 