When worship is rendered with a view to fulfill desires and realize wishes, the precious prize will be lost. Worship must cleanse the heart, so that God, the Indweller, may shine in all His glory. Know that desires tarnish the heart, instead of cleansing it. Invite a prince, who is yet a child to sit on the throne – he will start weeping, for he cannot play on the throne with his toys and pets. The adults would sneer at the boy’s fondness for toys, they would call it childishness. So too, all those, who keep away from the throne of ‘Sovereignty over themselves’ and prefer to play with the toys and pets of material things are equally childish, no matter what their age or status is!
– Divine Discourse, October 3, 1965
ஆசைகளும் விருப்பங்களும் நிறைவேறுவதற்காக வழிபாடு புரிந்தால், அரிய பரிசானது இழக்கப்படும். வழிபாடு என்பது இதயத்தை சுத்தப்படுத்தி, உள்ளுறைபவனான இறைவன் அங்குத் தன் முழு மகிமையுடன் ஒளிர்வடும் படியாக இருக்க வேண்டும். ஆசைகள் இதயத்தை சுத்தம் செய்வதற்கு மாறாக அசுத்தப்படுத்தும் என்பதை அறியுங்கள். இன்னும் சிறு குழந்தையாக இருக்கும் இளவரசனை அரியணையில் உட்கார அழைத்தால் அவன் அழத் தொடங்குவான். ஏனெனில், அவனால் அரியணை மீது தன் விளையாட்டுப் பொருட்களுடனும், தன் செல்லப் பிராணிகளுடனும் விளையாட முடியாது. வயதில் மூத்தவர்கள் பொம்மைகளுடனான அச்சிறுவனின் பற்றுதலைக் கண்டு குழந்தைத்தனம் என்று இகழ்வார்கள். அதே போல, “தம் மீதான ஆளுமை” எனும் அரியணையிலிருந்து விலகி, விளையாட்டுப் பொருட்கள் மற்றும் செல்லப் பிராணிகள் போன்ற உலகாயத பொருட்களுடன் விளையாட நினைப்பது, எந்த வயதைச் சேர்ந்தவரானாலும் எந்த சமுதாயப் படிநிலையிலிருப்பவராக இருந்தாலும் இதற்கு நிகரான குழந்தைதனமே!
– தெய்வீக உரை, அக்டோபர் 3, 1965
Thought for the day as written in Prasanthi Nilayam (Tamil) 