A mother fetching water from the well, will have a pot on her head, another on her hip and a third in her hand, and will be hurrying her way home, as she is always conscious of the infant in the cradle. If she forgets the infant, her gait slows down and she wanders around, chatting with all her friends. Similarly, if God, the Goal, is not cherished in the memory, one has to wander through many births and arrive home late. Hence keep the memory of the Lord and His glory, always with you. That will quicken your steps and you will arrive soon at the goal.
– Divine Discourse, February 18, 1964
கிணற்றிலிருந்து நீர் இறைத்துக் கொண்டிருக்கும் தாய், தன் தலையில் ஒரு குடத்தையும், மற்றொன்றைத் தன் இடுப்பிலும், மூன்றாவதைத் தன் கையிலும் வைத்துக் கொண்டு, வீட்டில் தொட்டிலில் உள்ள தன் கைக்குழந்தையை எப்பொழுது நினைவில் கொண்டு வீட்டை நோக்கி விரைகிறாள். தன் கைக்குழந்தையை அவள் மறந்துவிட்டால், அவளுடைய நடை மெதுவாக மாறி, அவர்கள் இங்குமங்கும் சுற்றித் திரிந்து, தன் தோழிகள் அனைவரிடமும் பேசிக் கொண்டிருப்பாள். அதே போல, கடவுள் எனும் குறிக்கோள் நம் நினைவில் இல்லையெனில், ஒருவர் பற்பல பிறப்புகளில் சுற்றித் திரிந்து வீட்டிற்குத் தாமதமாகத் தான் வந்தடைய முடியும். ஆகையால், கடவுளையும் அவருடைய மகிமையையும் எக்கணமும் உங்கள் நினைவிலேயே வைத்திருங்கள். அது உங்கள் நடையை விரைவாக்கி உங்களை அந்தக் குறிக்கோளை விரைவில் எட்டச் செய்யும்.
– தெய்வீக உரை, பிப்ரவரி 18, 1964
Thought for the day as written in Prasanthi Nilayam (Tamil) 