Sai Inspires (Tamil Translation): 12th March 2013
The mariner uses his compass to guide him aright amidst the dark storm clouds and raging waves. When a person is overwhelmed by the dark clouds of despair and the raging confusion of irrepressible desires, he too, has a compass which will point to him the direction he has to take. That compass is a society that is dedicated to the propagation of spiritual discipline. So long as man is attracted by outer nature, he cannot escape the blows of joy and grief, of profit and loss, of happiness and misery. But, if he is attracted by the Glory of God within him as well as within Nature, he can be above and beyond these dualities and in perfect peace.
– Divine Discourse, May 18, 1968
இருண்ட புயல் மேகங்களிலும், சீரும் அலைகளிலும் தனக்கு வழிகாட்டுவதற்கு, கப்பலோட்டி தனது திசைக்காட்டியை உபயோகிக்கிறான். ஒரு மனிதன் மனக்கசப்பின் இருண்ட மேகங்களால் வாடும் போது, அவனிடமும் அவன் செல்ல வேண்டிய திசையைக் காட்டும் ஒரு திசைக்காட்டி உள்ளது. ஆன்மீகக் கட்டுப்பாடுகளை பிரசாரம் செய்வதற்காக அர்ப்பணித்துக் கொண்ட சமுதாயம் தான் அந்த திசைக்காட்டி. மனிதன் வெளிப்புற இயற்கையை நோக்கி ஈர்க்கப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் வரை, அவன் சுகம்-துக்கம், இலாபம்-நஷ்டம் மற்றும் மகிழ்ச்சி-துயரம் ஆகியவற்றின் அடிகளிடமிருந்து தப்ப முடியாது. ஆனால், அவன் தன்னுள் உள்ள தெய்வத்தின் பாலும், உள்ளுறையும் இயற்கையின் பாலும் ஈர்க்கப்பட்டால், இந்த இருமைகளுக்கு அப்பால் கடந்து, நிறைவான அமைதியில் இருக்க முடியும்.
– தெய்வீக உரை, மே 18, 1968
Sai Inspires (Tamil Translation): 11th March 2013
At first look, everyone appears to be a devotee, but individuals respond differently to different circumstances. If you keep a ball of iron and dry leaf side by side, when there is no wind, both of them will be firm and steady. But when there is a breeze, the dry leaf will be carried many miles away. The iron ball will remain firm and steady. If one has true love and firm faith in God, one will be like an iron ball, steady and undisturbed. If one is like a leaf running away on account of difficulties and problems, it is a travesty to call such a person a devotee. We should develop pure and steady love and faith.
– Divine Discourse, February 17, 1985
முதல் தோற்றத்தில் அனைவரும் பக்தராகத் தோன்றுவார்கள், ஆனால் வெவ்வேறு சந்தர்ப்பங்களில் ஒவ்வொருவரும் வித்தியாசமாக நடந்து கொள்வார்கள். ஒரு இரும்புக் குண்டையும், ஒரு காய்ந்த இலையையும் அருகருகே, காற்று வீசாத போது வைத்தால், அவ்விரண்டுமே உறுதியாகவும், அசையாமலும் இருக்கும். ஆனால், காற்றடிக்கும் போது, காய்ந்த இலையானது பல மைல் தூரத்திற்கு அப்பால் வீசியடிக்கப்படுகிறது. இரும்புக் குண்டு உறுதியாகவும் அசையாமலும் இருக்கிறது. ஒருவருக்கு இறைவன் மீது உண்மையான அன்பும், அசையாத நம்பிக்கையும் இருந்தால், அவர் இரும்புக் குண்டைப் போல, அசையாமல், சலனமில்லாமல் இருப்பார். ஒருவர் இலையைப் போல கஷ்டங்களாலும் பிரச்சினைகளாலும் ஓடிக் கொண்டிருந்தால், அப்படிப்பட்டவரை ஒரு பக்தர் என்று கூறுவது ஏளனத்திற்குரிய செயலாகும். புனிதமான, அசையாத அன்பையும் நம்பிக்கையையும் நாம் வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும்.
– தெய்வீக உரை, பிப்ரவரி 17, 1985
Sai Inspires (Tamil Translation): 10th March 2013
Shivarathri is a day when you should establish friendship between the mind and God. Shivarathri makes one aware of the fact that the same Divinity is all-pervasive and is to be found everywhere. It is said that Shiva lives in Kailasa. But where is Kailasa? Kailasa is our own joy and bliss. It means that the Lord lives in the Kailasa of joy, bliss and delight. If you can develop that sense of joy and delight in our mind, then your heart itself is the Kailasa where Shiva lives. How can one get this joy? Joy comes and stays with you when you develop purity, steadiness and sacredness. There is no use in observing Shivarathri once a year. Every minute, every day, every night, you should think of Divinity and sanctify your time, for the Time Principle itself is Shiva.
– Divine Discourse, February 17, 1985
சிவராத்திரி என்பது மனதிற்கும் கடவுளுக்கும் இடையே நட்பை ஏற்படுத்துவதற்கான நாள் ஆகும். ஒரே தெய்வீகம் எங்கும் நிறைத்திருப்பதையும், அதனை எங்கும் காணலாம் என்பதையும் சிவராத்திரி உணர்த்துகிறது. சிவன் கயிலாயத்தில் வசிப்பதாகக் கூறப்படுகிறது. ஆனால் இந்தக் கயிலாயம் எங்குள்ளது? கயிலாயம் என்பது நம் சந்தோஷமும் ஆனந்தமும் ஆகும். இதன் பொருள் என்னவென்றால், சந்தோஷம், ஆனந்தம் மற்றும் உவகை எனும் கயிலாயத்தில் ஆண்டவன் உறைகிறார் என்பதாகும். உங்கள் மனதில் அவ்வாறான சந்தோஷத்தையும் உவகையையும் வளர்த்துக் கொண்டால், உங்கள் இதயமே சிவன் உறையும் கயிலாயமாக இருக்கும். எவ்வாறு இந்த சந்தோஷத்தை அடைவது? நீங்கள் தூய்மை, நிதானம் மற்றும் புனிதத்தை வளர்த்துக் கொண்டால், சந்தோஷம் தோன்றி, உங்களிடம் தங்கிவிடும். வருடத்திற்கு ஒரு முறை மட்டும் சிவராத்திரியைக் கொண்டாடுவது உபயோகமற்றதாகும். ஒவ்வொரு நிமிடமும், ஒவ்வொரு நாளும், ஒவ்வொரு இரவும் நீங்கள் தெய்வ சிந்தனையில் இருந்து உங்கள் காலத்தை புனிதப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும். ஏனெனில் அந்த கால தத்துவமே சிவம் ஆகும்.
– தெய்வீக உரை, பிப்ரவரி 17, 1985
Sai Inspires (Tamil Translation): 9th March 2013
If there is a boil on the body, we put some ointment on it and cover it with a bandage until the whole wound heals. If you do not apply the ointment and tie a bandage around this boil, it is likely to become septic and can cause greater harm later on. Now and then we will have to clean it with water, apply the ointment again and put on a new bandage. In the same way, in our life, there is this boil which has come up in our body in the form of ‘I, I, I..’. If you want to really cure this boil, you will have to wash it every day with the waters of love, apply the ointment of faith on it and tie the bandage of humility around it. The bandage of humility, the ointment of faith, and the waters of love will cure the disease that has erupted with this boil of ‘I.’
– Divine Discourse, February 17 1985
உடலில் ஒரு கொப்பளம் இருந்தால், அதன் மேல் நாம் ஒரு களிம்பைப் பூசி (ஆயின்மென்ட்), அந்த முழுப் புண்ணும் ஆறும் வரை ஒரு கட்டு போடுகிறோம். நீங்கள் களிம்பைப் பூசாமல், அதன் மேல் கட்டு கட்டாமல் விட்டால், பின்னர் அது அழுகி, பெரும் தீங்கு அளிக்க நேரிடலாம். அவ்வப்போது அதனை நீரால் சுத்தம் செய்து, மீண்டும் களிம்பைப் பூசி, ஒரு புதிய கட்டைக் கட்ட வேண்டும். அதே போல, நம் வாழ்விலும், ‘நான், நான், நான்..’, என்ற உருவில் நம் உடலில் தோன்றியுள்ள ஒரு கொப்பளம் உள்ளது. நீங்கள் உண்மையில் இந்தக் கொப்பளத்தைக் குணப்படுத்த விரும்பினால், நீங்கள் அதனை அன்பு எனும் நீரைக் கொண்டு தினந்தோறும் கழுவி, அதன் மேல் நம்பிக்கை எனும் களிம்பைத் தடவி, பணிவு எனும் கட்டை அதனைச் சுற்றி கட்ட வேண்டும். பணிவு எனும் கட்டு, நம்பிக்கை எனும் களிம்பு மற்றும் அன்பு எனும் நீர் ஆகியவை இந்த ‘நான்’ எனும் கொப்பளத்துடன் தோன்றிய நோயைக் குணப்படுத்தும்.
– தெய்வீக உரை, பிப்ரவரி 17, 1985
Sai Inspires (Tamil Translation): 8th March 2013
The most important reason for bondage is giving too much freedom to the mind. For example, when an animal is tethered to a post, it will not be able to go to another place. It will not be able to show anger or violence or do harm to any person. But if it is let loose, then it can roam over various fields, destroy the crops, and cause loss and harm to others. It may also get beaten up for the harm caused by it. So too, if you turn your mind towards worldly objects, it will descend to the animal or even demonic nature. The same mind also can make you rise from the level of the human to the highest level of Divinity. Hence regulate your mind by following certain rules of discipline. In doing so, you will not go astray and can maintain a good name and lead a happy and useful life.
– Divine Discourse, February 17, 1985
பற்றுதல் ஏற்படுவதற்கான மிக முக்கிய காரணம் மனதிற்கு அளவுக்கு அதிகமான சுதந்திரம் அளிப்பது தான். உதாரணத்திற்கு, ஒரு கம்பத்தில் ஒரு மிருகம் கட்டப்பட்டிருக்கும் போது, அது மற்றோர் இடத்திற்குச் செல்ல இயலாது. அதனால் யாரையும் கோபித்துக் கொள்ளவோ, இம்சைபடுத்தவோ, அல்லது யாருக்கும் தீங்கு விளைவிக்கவோ முடியாது. ஆனால், அதனை அவிழ்த்துவிட்டால், அது வயல் அனைத்திலும் சுற்றி, பயிர்களை நாசம் செய்து, மற்றவர்களுக்கு நஷ்டமும் தீங்கும் அளிக்கும். அது விளைவித்தத் தீங்கினால் தானும் அடி வாங்கிக் கொள்ள நேரிடும். அதே போல, உங்கள் மனதை உலக விஷயங்களின் பால் நீங்கள் திருப்பினால், அது மிருக இயல்பிற்கு, ஏன் இராக்ஷஸ இயல்பிற்குக் கூட கீழிறங்க நேரிடும். அதே மனம் உங்களை மனித நிலையிலிருந்து தெய்வ நிலைக்கு உயர்த்தவும் முடியும். ஆகையால், உங்கள் மனதைச் சில கட்டுப்பாட்டு விதிமுறைகள் கொண்டு சீர்படுத்துங்கள். அவ்வாறு செய்வதனால், நீங்கள் அங்குமிங்கும் திரியாமல், நற்பெயரை விலகாமல் பார்த்துக் கொண்டு, சந்தோஷமான, உபயோகமான வாழ்க்கை வாழ முடியும்.
– தெய்வீக உரை, பிப்ரவரி 17, 1985
Sai Inspires (Tamil Translation): 7th March 2013
Consider the example of a cinema; on the screen we see rivers in flood, engulfing all the surrounding land. Even though the scene is filled with flood waters the screen does not get wet by even a drop of water. At another time, on the same screen we see volcanoes erupting with flame, but the screen is not burnt. The screen which provides the basis for all these pictures is not affected by any of them. Likewise in the life of man, good or bad, joy or sorrow, birth or death, will be coming and going, but they do not affect the Soul (Atma). In the cinema of life, the screen is the Soul (Atma). It is Shiva, it is Shankara, it is Divinity. When one understands this principle, one will be able to understand, enjoy and find fulfillment in life.
– Divine Discourse, February 17, 1985
திரைப்படத்தை உதாரணமாக எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்; திரையின் மேல் வெள்ளப் பெருக்கெடுத்தோடும் ஆறுகள், சுற்றியிருக்கும் நிலத்தையெல்லாம் சூழ்வதாக நாம் காண்கிறோம். அந்தக் காட்சி முழுதும் வெள்ள நீரால் நிரம்பியிருந்தாலும், திரை அதனில் ஒரு நீர்த்துளியாலும் நனைவதில்லை. வேறொரு நேரம், அதே திரையில் எரிமலைகள் தீப்பிழம்புகளுடன் எழுவதைக் காண்கிறோம். ஆனால், திரை எரிந்து போவதில்லை. இவ்வனைத்து காட்சிகளுக்கும் ஆதாரமாக விளங்கும் திரை, இவற்றில் எதனாலும் பாதிக்கப்படுவதில்லை. அதே போல, மனித வாழ்வில், நன்மையோ தீமையோ, மகிழ்ச்சியோ துயரமோ, பிறப்போ இறப்போ, வந்து போய்க்கொண்டிருக்கும். ஆனால், அவை ஆன்மாவை பாதிப்பதில்லை. வாழ்க்கையெனும் திரைப்படத்தில், ஆன்மாவே திரையாகும். அது சிவன், அது சங்கரன், அது தெய்வீகம் ஆகும். இந்தத் தத்துவத்தை ஒருவர் புரிந்து கொண்டால், அவர் வாழ்வில் மகிழ்ச்சியாக இருந்து நிறைவடைய முடியும்.
– தெய்வீக உரை, பிப்ரவரி 17, 1985
Sai Inspires (Tamil Translation): 6th March 2013
Once, I asked a few people as to what they would like to be in the hands of the Lord. Some said the lotus, some the shankha (conch) and some the chakra (discus), but no one mentioned the murali (flute). I would advise you to aspire to become the flute, for then the Lord Himself will come to you and pick you up. Achieve the hollowness of heart by making it completely egoless. He will then breathe through you and create captivating music for all Creation to enjoy. Be straight, without any will of your own and merge your will in the Will of God. Inhale only the breath of God. That is Divine Life, the goal you must all achieve.
– Divine Discourse, April 1957
ஒருமுறை நான் சிலரைப் பார்த்து, தெய்வத்தின் கையில் அவர்கள் என்னவாக இருக்க விரும்புகிறார்கள் என்று கேட்டேன். சிலர் தாமரை மலர் என்றும், சிலர் சங்கு என்றும், மற்றும் சிலர் சக்கரம் என்றும் கூறினர், ஆனால் யாரும் முரளி, அதாவது புல்லாங்குழல் என்று கூறவில்லை. நீங்கள் புல்லாங்குழலாக மாற வேண்டும் என்கிற விருப்பம் கொள்ள வேண்டும் என்று நான் பரிந்துரைக்கிறேன். ஏனெனில், அவ்வாறிருந்தால் கடவுள் தாமே வந்து உங்களைத் தன் கையில் எடுத்துக் கொள்வார். இதயத்தை அகம்பாவம் அறவே இல்லாமல் சுத்தமாக்கி, அதனைக் காலியாக வைத்துக் கொண்டால், அவர் உங்கள் வழியாக மூச்சுவிட்டு, படைப்பனைத்தும் மகிழ்வுருமாறு சொக்க வைக்கும் இன்னிசையைத் தோற்றுவிப்பார். உங்கள் சுயசங்கல்பம் எதுவுமில்லாமல் நேராக இருந்து, உங்கள் சங்கல்பத்தை தெய்வ சங்கல்பத்துடன் கலந்துவிடுங்கள். தெய்வத்தின் சுவாசத்தை மட்டுமே சுவாசியுங்கள். அதுவே நீங்கள் அடைய வேண்டிய குறிக்கோளாகிய தெய்வீக வாழ்க்கை ஆகும்.
– தெய்வீக உரை, ஏப்ரல் 1957
Sai Inspires (Tamil Translation): 5th March 2013
You need not even read the Gita or the Upanishads. You will hear a Gita specially designed for you if you call upon the Lord in your own heart. He is there, installed as your own Charioteer. Ask Him and He will answer. Have the Form of the Lord before you when you sit quietly in a place for meditation and have His Name – that is, any Name when you do japam (repetition of the divine Name). If you do japam, without a Form before you, who is to give the answer? You cannot be talking all the time to yourself. The Form of the Lord you are calling will hear and respond to you. All agitations must cease one day, is it not? Meditation of the Form of the Lord and repetition of His Name are the only means for your mental agitations to cease.
– Divine Discourse, February 23, 1958
நீங்கள் கீதையையும் உபநிஷதங்களையும் கூட படிக்க வேண்டாம். உங்கள் இதயத்தில் வீற்றிருக்கும் தெய்வத்தை நீங்கள் அழைத்தீர்களானால் உங்களுக்காகவே பிரத்யேகமாக உருவாக்கப்பட ஒரு கீதையை நீங்கள் கேட்கலாம். உங்களினுள், உங்கள் சாரதியாகவே அவர் வீற்றிருக்கிறார். அவரிடம் கேளுங்கள், அவர் பதிலளிப்பார். தியானம் செய்வதற்காக நீங்கள் அமைதியாக ஒரு இடத்தில் உட்காரும் பொழுது அவருடைய உருவத்தை உங்கள் முன் நிறுத்துங்கள், நீங்கள் ஜபம் செய்திடும் பொழுது எந்தவொரு திருநாமத்தை ஜபித்திடுகிறீர்களோ அந்தத் திருநாமத்தைக் எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். உங்கள் முன்னால் ஒரு உருவத்தை வைத்துக் கொள்ளாமல் நீங்கள் ஜபம் செய்தால், யார் பதிலளிப்பார்கள்? உங்களிடமே நீங்கள் எப்பொழுதும் பேசிக்கொண்டிருக்க முடியாது. நீங்கள் அழைத்திடும் தெய்வத்தின் உருவம் உங்களுக்குச் செவிமடுத்து உங்களுக்குப் பதிலளிக்கும். அனைத்து கலக்கங்களும் ஒரு நாள் நின்று போக வேண்டுமல்லவா? கடவுளின் உருவத்தின் மேல் கொள்ளும் தியானம் மற்றும் அவருடைய திருநாம ஜபம் ஆகியவை மட்டுமே மனக்கலக்கங்களை நீக்கவல்லவை ஆகும்.
– தெய்வீக உரை, பிப்ரவரி 23, 1958
Sai Inspires (Tamil Translation): 4th March 2013
Every struggle to realize the Unity behind all the multiplicity is a step on the path of Divine Life. You have to churn the milk if you wish to separate and identify the butter that is present within it. So too, carry on with life and purify your thoughts and action in order to get unshakeable faith. Divine Life does not admit the slightest dross in character or delusion in the intellect. People dedicated to divine life must emphasize this by precept and practice. Wipe out the root cause of anxiety, fear and ignorance, if any, within you. Then your true personality will shine forth. Anxiety is removed by faith in the Lord, the faith that tells you whatever happens is for the best and that the Lord’s will be done. Sorrow springs from egoism, the feeling that you do not deserve to be treated so badly, that you are left helpless. Sorrow disappears when egoism goes!
– Divine Discourse, April 1957
பன்மையில் இருக்கும் ஒற்றுமையை உணர்வதற்கான ஒவ்வொரு போராட்டமும் தெய்வீகப் பாதையில் ஒரு அடி முன்னேற்றமாகும். பாலினுள் உள்ள வெண்ணையைக் காணவேண்டுமென்றால் நீங்கள் அதனைக் கடைந்து, தனிப்படுத்த வேண்டும். அதே போல, அசையாத நம்பிக்கையைப் பெறுவதற்காக, வாழ்க்கையில் முன்னேறிக் கொண்டே, உங்கள் எண்ணங்களையும் செயலையும் தூய்மைப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள். நடத்தையில் சிறிதளவு குறைபாட்டையோ அல்லது புத்தியில் சிறிதளவு மயக்கத்தையோ கூட தெய்வீக வாழ்வு ஏற்காது. தெய்வீக வாழ்விற்குத் தம்மை அர்ப்பணித்துக் கொண்டவர்கள் இதனைத் தம் படிப்பினைகளிலும், நடைமுறையிலும் வலியுறுத்த வேண்டும். பதட்டம், பயம் மற்றும் அறியாமை ஆகியவற்றின் அடிப்படைக் காரணங்கள் உங்களுள் இருந்தால் அவற்றை நீக்கிவிடுங்கள். பின்பு உங்கள் உண்மை ஆளுமை பிரகாசிக்கும். எது நடந்தாலும் அது உங்களின் நன்மைக்காகவே நடக்கிறது என்றும் தெய்வ சங்கல்பம் உறுதியாக நிறைவேறும் என்று உங்களுக்கு உரைத்திடும் தெய்வ நம்பிக்கை மூலம் பதட்டம் நீங்கிவிடும். நீங்கள் கீழ்த்தரமாக நடத்தப்படக் கூடாது என்றும் நீங்கள் நிராதரவாக இருக்கிறீர்கள் என்றும் தோன்ற வைக்கும் துயரம் அகம்பாவத்திலிருந்து உருவாகிறது. அகம்பாவம் தொலைந்தால் துயரம் மறைந்துவிடும்!
– தெய்வீக உரை, ஏப்ரல் 1957
Sai Inspires (Tamil Translation): 3rd March 2013
The world is building itself upon the sandy foundation of the sensory world. Like the monkey which could not pull its hand out of the narrow necked pot, because it first held in its grasp a handful of groundnuts which the pot contained, people are suffering today. They are unwilling to release their hold on the handful of pleasurable things they have grasped from the world. When people do not place faith in the Self, but pursue their senses alone, the danger signal is up! People are stuck with the wrong belief that the accumulation of material possessions will endow them with joy and peace. Divine Love alone can give you everlasting joy. Divine Love alone will remove anger, envy and hatred.
– Divine Discourse, 28 Feb 1964
மணலால் ஆன அடித்தளம் போன்ற புலனின்பச் சார்பினைக் கொண்டு உலகம் அமைந்து கொண்டிருக்கிறது. எவ்வாறு ஒரு குரங்கு ஒரு குறுகிய வாயைக் கொண்ட பானையினுளுள்ள வேர்க்கடலையை எடுப்பதற்காகக் கையை உள்ளே விட்டுவிட்டு, ஒரு கை நிறைய வேர்க்கடலையை எடுத்த பின்பு தனது கையை வெளியே எடுக்க முடியாமல் அவதிப்படுகின்றதோ, அவ்வாறே மக்களும் இன்று அவதிப்படுகின்றனர். கை நிறையக் கொண்டுள்ள புலனின்பமளிக்கும் விஷயங்களை விட்டுவிடுவதற்கு அவர்கள் விரும்பவில்லை. தம் தெய்வீகத் தன்மையின் மேல் நம்பிக்கை வைக்காமல் தம் புலன்களை மட்டுமே பின்பற்றுவதனால், இந்த அபாய நிலை ஏற்பட்டுள்ளது! இவ்வாறாக, பொருட்களைச் சேர்ப்பது தமக்கு ஆனந்தமும் அமைதியும் அளிக்கும் என்கிற தவறான நம்பிக்கையை உறுதியாகப் பற்றிக் கொண்டுள்ளனர். தெய்வீக அன்பு மட்டுமே உங்களுக்கு நீங்காத ஆனந்தத்தை அளிக்கும். தெய்வீக அன்பு மட்டுமே கோபம், பொறாமை மற்றும் துவேஷத்தை நீக்கும்.
– தெய்வீக உரை, 28 பிப்ரவரி 1964
Thought for the day as written in Prasanthi Nilayam (Tamil) 