In the world today all those who are held in high esteem as great personages, have earned their good name only by their character and conduct. To accomplish anything, one should have a firm determination. All religions and scriptures agree that helping fellow-beings in times of need and saving them from distress is the greatest virtue. Every human being has equal rights in the world, for Divinity is present in all. To enjoy peace of mind, it is essential to practice forbearance and equanimity. Good and bad, rich and poor, educated and uneducated exist in every country. Even though born in the same family, some are narrow minded and have crooked ideas and indulge in selfish deeds, while others are noble and selfless. To be friendly towards all beings and do good with love is the primary duty of all.

– Divine Discourse, December 25, 1992

இன்றைய உலகில் மாபெரும் மனிதர்களாகக் கருதப்படும் மக்கள், தம் குணத்தாலும் நடத்தையாலும் மட்டுமே அத்தகைய நிலையை எய்தியுள்ளார்கள். எதனை அடைய வேண்டுமானாலும் உறுதியாக இருக்க வேண்டும். அனைத்து மதங்களும், புனித நூல்களும் சக மனிதர்களுக்கு உதவி தேவைப்படும் பொழுது அவர்களுக்கு உதவி அவர்களைத் துயரத்திலிருந்து மீட்பதே மிக உயர்ந்த நற்குணம் என்பதை ஆமோதிக்கின்றன. ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் இவ்வுலகில் சம உரிமை இருக்கிறது. ஏனெனில் அனைவரிலும் கடவுள் உறைகிறார். மன அமைதியை அனுபவித்திட சகிப்புத்தன்மையும் சம மனப்பாங்கும் கொள்வது அத்தியாவசியமானதாகும். நல்லோரும் தீயோரும், ஏழையும் பணக்காரரும், ஒவ்வொரு நாட்டிலும் உள்ளார்கள். ஒரே குடும்பத்தில் பிறந்திருந்தாலும் சிலர் குறுகிய மனப்பான்மை கொண்டு, தீய எண்ணங்களுடன், சுயநலமான செயல்களில் ஈடுபடுகிறார்கள், ஆனால் மற்றவர்களோ உயர்ந்த எண்ணத்துடன் தன்னலமற்றவர்களாகவும் இருக்கின்றனர். அனைத்து ஜீவராசிகளிடமும் தோழமை கொண்டு, அவர்கட்கு அன்புடன் நன்மை செய்வதே அனைவரின் தலையாய கடமையாகும்.

– தெய்வீக உரை, டிசம்பர் 25, 1992