The Lord has declared in the Geetha, “Mama maaya” or “My illusion”. This implies that the world is His handiwork, His Divine sport & glory (leela & mahima). It is devised as a training ground, an inspiration for those who desire to see Him, Who is its Source, Director, & Master. Once you see the world as the stage for His play, then you will no longer be misled, nor distracted, nor deceived by any tricks or stage effects. From illusion, you must get interested in the Author, the Master. The play is real only as long as it lasts, when you are in the theatre. So too, the world is just a mirage! A mirage does not originate from rain. It will not reach any lake or sea. It was not there before the sunrise, nor will it be there after the sunset. It is just an intervening phenomenon, it is best left alone! So too, God truly is more real than the world, this is the essence of Indian scriptures.

– Divine Discourse, Vol I, February 24, 1964

கீதையில் பகவான், “மம மாயா” அல்லது “என் மாயை”, என்று பிரகடனம் செய்தார். இவ்வுலமே அவரது கைவேலைப்பாடு, அவருடைய தெய்வீக விளையாட்டு மற்றும் அவரது லீலை மற்றும் மகிமை என்று இதன் மூலம் விளங்குகிறது. இதனுடைய தோற்றுவாய் மற்றும் இயக்குனர் மற்றும் எஜமானனாக விளங்குபவருக்காக ஆசைப்படுபவற்கெல்லாம் இதுவொரு பயிற்சி மைதானமாகவும் உள்ளுயிர்ப்பாகவும் விளங்குகிறது. இவ்வுலகை அவருடைய நாடக மேடையாக நீங்கள் பார்க்கத் துவங்கினால், மேடைத் தந்திரங்களால் நீங்கள் வழிதவறவோ, திசை திரும்பவோ, ஏமாற்றப்படவோ மாட்டீர்கள். மாயையிலிருந்து, நீங்கள் இயற்றியவரின், எஜமானனின் மேல் ஆர்வம் கொள்ளவேண்டும். நீங்கள் நாடக சபாவில் இருக்கும் வரை, அந்த நாடகம் முற்று பெரும் வரை தான் உண்மையாகத் தோன்றும். அதே போல, இவ்வுலகமும் ஒரு கானல் நீர் தான்! கானல் நீர் மழையிலிருந்து உருவாவதில்லை. அது எந்த ஏரியையோ அல்லது கடலையோ சென்றடையாது. அது சூரியோதத்திற்கு முன்னரும், சூரியாஸ்தமனத்திற்குப் பின்னரும் இருப்பதில்லை. அது நடுவே தோன்றும் ஒரு காட்சியே. அதனை அவ்வாறே விட்டுவிடுவது நல்லதே! அதே போல, கடவுள் இவ்வுலகை விட மிகவும் உண்மையானவர். இதுவே பாரதத்தின் புனித நூல்களின் சாரமாகும்.

– தெய்வீக உரை, அத்தியாயம் 1, பிப்ரவரி 24, 1964