Sai Inspires (Tamil Translation): 13th February 2013
The Lord has declared in the Geetha, “Mama maaya” or “My illusion”. This implies that the world is His handiwork, His Divine sport & glory (leela & mahima). It is devised as a training ground, an inspiration for those who desire to see Him, Who is its Source, Director, & Master. Once you see the world as the stage for His play, then you will no longer be misled, nor distracted, nor deceived by any tricks or stage effects. From illusion, you must get interested in the Author, the Master. The play is real only as long as it lasts, when you are in the theatre. So too, the world is just a mirage! A mirage does not originate from rain. It will not reach any lake or sea. It was not there before the sunrise, nor will it be there after the sunset. It is just an intervening phenomenon, it is best left alone! So too, God truly is more real than the world, this is the essence of Indian scriptures.
– Divine Discourse, Vol I, February 24, 1964
கீதையில் பகவான், “மம மாயா” அல்லது “என் மாயை”, என்று பிரகடனம் செய்தார். இவ்வுலமே அவரது கைவேலைப்பாடு, அவருடைய தெய்வீக விளையாட்டு மற்றும் அவரது லீலை மற்றும் மகிமை என்று இதன் மூலம் விளங்குகிறது. இதனுடைய தோற்றுவாய் மற்றும் இயக்குனர் மற்றும் எஜமானனாக விளங்குபவருக்காக ஆசைப்படுபவற்கெல்லாம் இதுவொரு பயிற்சி மைதானமாகவும் உள்ளுயிர்ப்பாகவும் விளங்குகிறது. இவ்வுலகை அவருடைய நாடக மேடையாக நீங்கள் பார்க்கத் துவங்கினால், மேடைத் தந்திரங்களால் நீங்கள் வழிதவறவோ, திசை திரும்பவோ, ஏமாற்றப்படவோ மாட்டீர்கள். மாயையிலிருந்து, நீங்கள் இயற்றியவரின், எஜமானனின் மேல் ஆர்வம் கொள்ளவேண்டும். நீங்கள் நாடக சபாவில் இருக்கும் வரை, அந்த நாடகம் முற்று பெரும் வரை தான் உண்மையாகத் தோன்றும். அதே போல, இவ்வுலகமும் ஒரு கானல் நீர் தான்! கானல் நீர் மழையிலிருந்து உருவாவதில்லை. அது எந்த ஏரியையோ அல்லது கடலையோ சென்றடையாது. அது சூரியோதத்திற்கு முன்னரும், சூரியாஸ்தமனத்திற்குப் பின்னரும் இருப்பதில்லை. அது நடுவே தோன்றும் ஒரு காட்சியே. அதனை அவ்வாறே விட்டுவிடுவது நல்லதே! அதே போல, கடவுள் இவ்வுலகை விட மிகவும் உண்மையானவர். இதுவே பாரதத்தின் புனித நூல்களின் சாரமாகும்.
– தெய்வீக உரை, அத்தியாயம் 1, பிப்ரவரி 24, 1964
Sai Inspires (Tamil Translation): 17th December 2012
The body is the chariot (ratha) of the individual (jeevi), who is the Master. Human birth is the glorious and precious opportunity amongst all living beings. The human body is the castle from which one can fight successfully against the foes of attachment and egoism. It is the boat by which one can cross the sea of change and chance. The realization of the reality within oneself, through relentless spiritual discipline is an arduous challenge – as fraught with dangers and calamity, like playing with fire or duelling with wild animals. Scriptures (Upanishads) have compared the spiritual aspirant’s path to that of a razor’s edge. One has to be alert, vigilant and fully trained to meet all emergencies. Use the precious opportunity of this human birth and leverage your intelligence, discrimination and detachment you are gifted with, to rise above all, and realize the Ultimate Reality.
– Divine Discourse, October 15, 1966
தேகம் என்பது ஜீவி எனும் எஜமானரின் தேர் ஆகும். மனிதப் பிறப்பானது அனைத்து ஜீவராசிகளுக்கும் மேலான ஓர் அரிய வாய்ப்பாகும். பற்றுதல் மற்றும் ஆணவம் ஆகிய எதிரிகளை எதிர்த்துப் வெற்றிகரமாகப் போரிடுவதற்கு மனிதவுடல் ஒரு கோட்டையாக விளங்குகிறது. மேலும், அது மாற்றங்கள் மற்றும் வாய்ப்புகளைக் கொண்ட கடலைக் கடப்பதற்கு உதவும் படகாகவும் விளங்குகிறது. இடையறாத ஆன்மீக ஒழுங்கின் மூலம் ஒருவரினுள் உள்ள சத்தியத்தை,உணர்வது என்பது ஒரு நெருப்புடன் விளையாடுவதைப் போன்றும், காட்டு விலங்குகளுடன் விளையாடுவதைப் போன்றும், அபாயங்களும் பேரிடர்களும் கொண்ட ஒரு கடுமையான சவாலாகும். புனித நூல்களான உபநிஷத்துக்கள் ஒரு ஆன்மீக சாதகனின் பாதையை ஒரு கத்தியின் அலகிற்கு ஒப்பிடுகின்றன. அனைத்து அவசரங்களையும் எதிர் கொள்வதற்கு ஒருவர் விழிப்பாகவும், கவனமாகவும், நன்கு தேர்ச்சி பெற்றும் இருக்க வேண்டும். இம்மனிதப் பிறவியின் அரிய வாய்ப்பை உபயோகப்படுத்தி, உங்களுக்குக் கொடையாக அளிக்கப்பட்டுள்ள புத்தி, பகுத்தறிவு மற்றும் பற்றின்மை ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்திக் கொண்டு, அனைவருக்கும் மேலாக உயர்ந்து, சத்தியத்தை உணருங்கள்.
– தெய்வீக உரை, அக்டோபர் 15, 1966
Sai Inspires (Tamil Translation): 10th December 2012
“God resides in the heart of all beings” says Lord Krishna in the Gita. He is not to be found specially in cities like Amarnath, Kashi, Tirupati, Kedar or Gokarna alone. Just as every drop of the ocean has the salty taste, the composition and the name of the ocean, so too every single being has the divine taste, composition, and the name of the Lord. Only you do not realise it so clearly. The river realises itself by reaching the sea; man realises himself by merging in the Absolute. The space encased in the pot must become one with the space that traverses the entire Universe. This can be achieved by the negation of the attachment, which is just an artificial creation of the deluded mind. The inferior status of manhood that now satisfies you, must give place to the status of Reality of God which is the true status.
– Divine Discourse, February 11, 1964
பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், “அனைத்து ஜீவராசிகளின் இதயங்களிலும் இறைவன் வசிக்கிறார்”, என்று கீதையில் கூறுகிறார். அமர்நாத், காசி, திருப்பதி, கேதார்நாத், கோகர்ணம் போன்ற தலங்களில் மட்டுமே அவர் ப்ரத்யேகமாக இருப்பதில்லை. எவ்வாறு சமுத்திரத்தின் ஒவ்வொரு துளியிலும் அதன் உப்புக் கரிப்பும், அதன் கலவையும், அதன் பெயரும் உள்ளதோ, அவ்வாறே ஒவ்வொரு ஜீவராசியிலும் தெய்வீக ருசியும், அதன் கலவையும், தெய்வத்தின் திருநாமமும் உள்ளது. நீங்கள் அதனைத் தெளிவாக உணர்வதில்லை. ஒரு ஆறு, கடலை அடையும் பொழுது தன் உண்மையை அறிகிறது. மனிதன் கடவுளிடம் இரண்டறக் கலக்கும் பொழுது தன் உண்மையை அறிகிறான். பானையில் இருக்கும் ஆகாயம், இப்பிரபஞ்சம் முழுவதும் பரவியிருக்கும் ஆகாயத்துடன் இரண்டறக் கலக்க வேண்டும். மாயையில் மூழ்கியுள்ள மனதின் செயற்கையான ஆக்கமாகியப் பற்றுதளைக் களைவதன் மூலமே இதனை அடைய முடியும். உங்களைத் தற்போதுத் திருப்திப்படுத்தும் மனிதத்தன்மையின் கீழான நிலை விலகி, உண்மையான நிலையாகிய தெய்வத்தை உணர்தல் என்கிற நிலைக்கு இடமளிக்க வேண்டும்.
– தெய்வீக உரை, பிப்ரவரி 11, 1964
Thought for the day as written in Prasanthi Nilayam (Tamil) 