“God resides in the heart of all beings” says Lord Krishna in the Gita. He is not to be found specially in cities like Amarnath, Kashi, Tirupati, Kedar or Gokarna alone. Just as every drop of the ocean has the salty taste, the composition and the name of the ocean, so too every single being has the divine taste, composition, and the name of the Lord. Only you do not realise it so clearly. The river realises itself by reaching the sea; man realises himself by merging in the Absolute. The space encased in the pot must become one with the space that traverses the entire Universe. This can be achieved by the negation of the attachment, which is just an artificial creation of the deluded mind. The inferior status of manhood that now satisfies you, must give place to the status of Reality of God which is the true status.

– Divine Discourse, February 11, 1964

பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், “அனைத்து ஜீவராசிகளின் இதயங்களிலும் இறைவன் வசிக்கிறார்”, என்று கீதையில் கூறுகிறார். அமர்நாத், காசி, திருப்பதி, கேதார்நாத், கோகர்ணம் போன்ற தலங்களில் மட்டுமே அவர் ப்ரத்யேகமாக இருப்பதில்லை. எவ்வாறு சமுத்திரத்தின் ஒவ்வொரு துளியிலும் அதன் உப்புக் கரிப்பும், அதன் கலவையும், அதன் பெயரும் உள்ளதோ, அவ்வாறே ஒவ்வொரு ஜீவராசியிலும் தெய்வீக ருசியும், அதன் கலவையும், தெய்வத்தின் திருநாமமும் உள்ளது. நீங்கள் அதனைத் தெளிவாக உணர்வதில்லை. ஒரு ஆறு, கடலை அடையும் பொழுது தன் உண்மையை அறிகிறது. மனிதன் கடவுளிடம் இரண்டறக் கலக்கும் பொழுது தன் உண்மையை அறிகிறான். பானையில் இருக்கும் ஆகாயம், இப்பிரபஞ்சம் முழுவதும் பரவியிருக்கும் ஆகாயத்துடன் இரண்டறக் கலக்க வேண்டும். மாயையில் மூழ்கியுள்ள மனதின் செயற்கையான ஆக்கமாகியப் பற்றுதளைக் களைவதன் மூலமே இதனை அடைய முடியும். உங்களைத் தற்போதுத் திருப்திப்படுத்தும் மனிதத்தன்மையின் கீழான நிலை விலகி, உண்மையான நிலையாகிய தெய்வத்தை உணர்தல் என்கிற நிலைக்கு இடமளிக்க வேண்டும்.

– தெய்வீக உரை, பிப்ரவரி 11, 1964