People are bereft of gratitude, which is not right. One should be grateful for the help they have received from others as long as one is alive. There are two things you must forget: the help you have rendered to others and the harm others have done to you. If you remember the help you have rendered, you will always expect something in return. Remembrance of the harm done to you by others generates in you a sense of revenge. You should remember only the help you received from others. The one with these sacred qualities is an ideal human being. Love is God, love is Nature, love is life and love is the true human value. Bereft of love, one is equivalent to a corpse. Love even the worst of your enemies. Lead a life filled with love. Then you will experience joy, peace and security in your heart.

– Divine Discourse, March 18, 1999

மக்கள் நன்றியில்லாமல் இருக்கிறார்கள். அது தவறு. ஒருவர் வாழும்வரை பிறரிடமிருந்து பெற்ற உதவிக்கு நன்றியுடன் இருக்க வேண்டும். நீங்கள் மறக்க்க்கூடாத இரண்டு உள்ளன: நீங்கள் பிறருக்கு செய்த உதவி, மற்றும் பிறர் உங்களுக்கு இழைத்த தீங்கு. நீங்கள் பிறருக்கு செய்த உதவியை நினைவில் வைத்திருந்தால், நீங்கள் எப்பொழுதும் அதற்கு மாறாக எதையாவது எதிர்பார்த்துக்கொண்டிருப்பீர்கள். பிறர் உங்களுக்கு இழைத்த தீமையை நினைவில் வைத்திருந்தால், உங்களில் அது பழிவாங்கும் எண்ணத்தை உருவாக்கும். நீங்கள் பிறரிடமிருந்து பெற்ற உதவியை மட்டும் நினைவில் வைத்திருங்கள். இந்தப் புனிதமான குணங்கள் கொண்டவனே மற்றவருக்கு உதாரணமாக விளங்கும் மனிதனாகிறான். அன்பே கடவுள், அன்பே இயற்கை, மற்றும் அன்பே உண்மையான மனித மேம்பாட்டு குணம். அன்பில்லாத ஒருவன், பிணத்திற்கு சமமானவன். உங்களின் பரம எதிரியையும் நேசியுங்கள். அன்பு நிறைந்த வாழ்கையை வாழுங்கள். அவ்வாறானால், நீங்கள் மகிழ்ச்சி, அமைதி மற்றும் பாதுகாப்பை நீங்கள் உங்கள் இதயத்தில் அனுபவிப்பீர்கள்.

– தெய்வீக உரை, மார்ச் 18, 1999